خطای نابغه ...

جام جهانی تمام شد، با خاطره‌ای تلخ از یک اسطوره که شکست! زین الدین زیدان، همان نابغه، فرشته آبی... باورش سخت است!  بله، آدم جایزالخطاست و ما هم هیچ گاه نخواهیم فهمید که درون زین‌الدین زیدان چه می‌گذشت که آن کار را کرد، شاید همان‌طور که خودش امشب برای اولین بار در مورد این قضیه در تلویزیون فرانسه حرف زده، مارکو ماتراتزی واقعاً به مادر و خواهر او توهین کرده، و شاید اگر هر کس دیگری جای او بود واکنش بدتری نشان می‌داد. شکی هم در این نیست که ماتراتزی انسان بی‌شخصیتی است. او منفورترین بازیکن در استادیوم‌های ایتالیاست و همیشه بیشترین دشنام‌ها را می‌شنود! با وجود همه این‌ها زیزوی بزرگ نباید آن کار را می‌کرد! این ضربه سر یک اشتباه مهلک بود و جای هیچ عذرخواهی‌ای را باقی نگذاشت. کاری که او کرد بی‌نهایت زشت بود و آن تصویر فوتبالیست هنرمندی که با توپ روی زمین پرواز می‌کرد را حداقل در ذهن من خدشه‌دار کرد! آن نابغه‌  آرام و محجوب... هنوز هم باورم نمی‌شود!

اما از این تاسف‌بارتر واکنش عجولانه برخی از نهادها و رسانه‌هاست که با استناد به گمانه‌زنی یکی دو روزنامه خارجی که از روی لب‌خوانی مدعی شده بودند ماتراتزی زیدان را «تروریست» خطاب کرده، نامه نوشتند و تحلیل کردند و زیدان را ستودند. «کیهان» آن را با تیتر "زیدان سربلند رفت" روی جلد آورد، رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس اقدام زیدان را «دفاع از حیثیت اسلام» دانست، فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولان هم در پیامی از زیدان حمایت کرده و تحلیل خبرگزاری مهر هم که جای تاسف دارد. حالا که معلوم شد ماتراتزی او را تروریست خطاب نکرده، اما بر فرض هم اگر کرده بود، آیا کار زیدان قابل ستایش است؟ آیا این گونه باید از حیثیت اسلام دفاع کرد؟ آیا این تایید خشونت‌طلبی نیست؟