کجا برم خدایا؟
به کی بگم غمم را؟
که غم درونمو سوزونده
چرا به لب بیارم؟
که آتش درونم
تا استخونمو سوزونده
این منم که قمارو باخته
رو نسیم آشیونه ساخته
ای دل پر آرزو
با تو کنم گفتگو
سنگ صبورم تویی تو
مانده به دریای غم
در دل شبهای غم
چشمه ی نورم تویی تو
کجا برم خدایا؟
به کی بگم غمم را؟
که غم درونمو سوزونده
چرا به لب بیارم؟
که آتش درونم
تا استخونمو سوزونده
این منم که قمارو باخته
رو نسیم آشیونه ساخته
مستم و دیوونه ام
بی تو شده غم دگر
همدم شبهای ما
آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآه
بر در میخونه ها
حلقه شده تا سحر
دست تمنای ما
آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآه
کجا برم خدایا؟
به کی بگم غمم را؟
که غم درونمو سوزونده
چرا به لب بیارم؟
که آتش درونم
تا استخونمو سوزونده
این منم که قمارو باخته
رو نسیم آشیونه ساخته
این منم که قمارو باخته
رو نسیم آشیونه ساخته
این منم که قمارو باخته
رو نسیم آشیونه ساخته